آلودگی شدید هوا که این روزها آسمان اصفهان را به مرز بحران رسانده، بار دیگر مدارس و ادارات را به تعطیلی کشانده است و در این میان موجی از  بیماری آنفلوانزا میان مردم بالا گرفته و مراکز درمانی شلوغ شده است البته شنیده‌ها حاکی از این است که تب برفکی نیز در میان آنها دیده شده ولی خوشبختانه آمار نشان می‌دهد که در استان اصفهان هنوز نگرانی در خصوص شیوع تب برفکی به حدی نیست که وضعیت بحرانی باشد ولی در کل اصفهان در یکی از حساس‌ترین و ناپایدارترین شرایط زیستی و سلامت عمومی سال‌های اخیر قرار دارد.
آنفلوآنزای فوق‌حاد پرندگان و بمب خوشه‌ای زیستی 
شهرام موحدی مدیرکل دامپزشکی استان اصفهان است وی با توجه به شرایط موجود در جمع خبرنگاران در خصوص وضعیت آنفلوانزای فوق‌حاد پرندگان گفت: تا امروز هیچ کانون فعال آنفلوآنزای فوق‌حاد پرندگان در استان اصفهان ثبت نشده و وضعیت آرام است، اما این به معنای بی‌خطری نیست و ما در فصل مهاجرت پرندگان قرار داریم و بالاترین سطح هوشیاری را حفظ کرده‌ایم.
وی خشکی زاینده‌رود را یکی از جدی‌ترین تهدیدهای زیستی استان عنوان کرد و افزود: در سال‌هایی که زاینده‌رود جریان دارد، پرندگان مهاجر در حاشیه رودخانه و تالاب گاوخونی متمرکز می‌شوند اما وقتی زاینده‌رود خشک باشد، این پرندگان در هزاران استخر کشاورزی، آب‌بند و چاله‌های پراکنده در سراسر استان پخش می‌شوند. موحدی توضیح داد: این دقیقا همان پدیده‌ای است که ما آن را بمب خوشه‌ای زیستی می‌نامیم چون ویروس به‌صورت پراکنده و همزمان در نقاط متعدد استان پخش می‌شود و کنترل آن به مراتب سخت‌تر و پرهزینه‌تر خواهد بود. ادامه خبر را در این آدرس ببینید.

چند وقتی است برخی از مدعیان فرهنگ و هنر، مشخصا آن دسته از افرادی که به هر دلیل مقبولیت‌شان را در جامعه از دست داده اند به هر ضرب و زوری که شده، حتی با هتک حرمت به فرهنگ و تاریخ کشور و جریحه دار کردن عِرق ملی، به دنبال دوباره دیده شدن هستند. به عبارتی سلبریتی های صفرلیبریتی شده‌ای که ترند شدن خودشان را در هتاکی و جسارت به هویت یک تاریخ و فرهنگ چندین هزارساله جستجو می کنند. یک شبه قائله‌ای مشمئز کننده در غالب برنامه تلویزیونی و یا شبکه نمایش خانگی به راه می اندازند و روز بعد پس از اینکه احساسات و غرور مردم را جریحه‌دار کردند با انتشار یک پست عذرخواهی، از مهلکه قانون فرار می کنند. البته، اینکه چه اهداف و سناریوهایی پشت این ماجرها است یقینا داستان دیگری دارد و فرصت بررسی دیگری را می طلبد، اما چرایی های متعددی از بعد حقوقی و قانونی برای این نوع جرائم نیز مطرح است که نسل فردا بخشی از آن را با سیده فاطمه مولایی وکیل پایه یک دادگستری و عضو کانون وکلای مرکز، مطرح کرده که درادامه می خوانید: 
-به تازه گی باب شده که سلبریتی ها خصوصا کسانی که مدتی است به هر دلیل در صحنه فعالیتهایشان کمرنگ شده اند، یک رفتار هنجارشکنانه و یا حتی توهین آمیز انجام می دهند تا از این طریق دوباره در کانون توجه قرار گیرند. از منظر حقوقی و قضایی این نوع رفتارها قابل توجیه است؟ 
مسلما خیر. چنین رفتاری تحت عنوان آزادی بیان قابل توجیه نیست و قانون‌گذار برای توهین به نمادهای فرهنگی، تاریخی و ارزش‌های مورد احترام ملت عنوان مجرمانه تعیین کرده است. همان‌طور که در ماجرای اهانت به شاهنامه و حکیم فردوسی و همچنین موارد مشابه نسبت به تخت‌جمشید و میراث فرهنگی دیده شده است، دستگاه قضایی در این‌گونه موارد ورود کرده و این رفتارها را قابل پیگیری دانسته است.
-آیا دستگاه قضا و دادستانی نباید برخورد بازدارنده ای داشته باشد؟
قطعاً لازم است. زمانی که یک رفتار در فضای رسانه‌ای و به‌ویژه توسط افراد مشهور ظرف چند ساعت به یک هنجار غلط، محتوا‌ی تقلیدی یا الگوی رفتاری برای نوجوانان تبدیل می‌شود، موضوع جنبه عمومی پیدا می‌کند. در چنین شرایطی دادستان به دلیل حفظ نظم عمومی، مکلف به ورود و برخورد قانونی است. 
-دیده شدن دوباره به چه قیمتی؟
مسئله این است که برخی افراد تلاش می‌کنند کاهش محبوبیت یا دیده‌نشدن خود را با ایجاد جنجال و توهین به تاریخ و هویت ملی جبران کنند. این رفتار نه خلاقیت است و نه طنز، بلکه سوءاستفاده از مخاطب و جایگاه رسانه‌ای برای کسب توجه است و این روش نمی‌تواند توجیه‌پذیر باشد.
-آیا بی‌حرمتی و توهین به نمادهای تاریخی و فرهنگی با یک عذرخواهی قابل حل است؟
خیر. عذرخواهی ممکن است در میزان مجازات تأثیر داشته باشد، اما موجب رفع مسئولیت کیفری نمی‌شود. در این‌گونه موضوعات شاکی خصوصی وجود ندارد که با یک پیام عذرخواهی راضی شود. شاکی جامعه و حافظه فرهنگی یک ملت است و این ارزش‌ها با یک جمله «اشتباه شد» ترمیم نمی‌شود.
-چه مجازات‌هایی می‌تواند بازدارنده باشد؟
مجازات باید متناسب با ابزار ارتکاب باشد. در این حوزه مواردی مانند: حبس، جزای نقدی یا شلاق طبق قانون- محرومیت موقت یا دائم از فعالیت رسانه‌ای- ممنوعیت دسترسی یا استفاده از فضای مجازی- الزام به تولید محتوای اصلاحی و فرهنگی- خدمات عمومی مرتبط با حوزه میراث فرهنگی، صرف مجازات مالی معمولاً کارآمد نیست، چون آسیب رسانه‌ای گسترده‌تر از آن است.
-آیا قانون صریح و مشخصی برای توهین به هویت و نمادهای فرهنگی داریم؟
بله، اما قوانین پراکنده‌اند. موارد مرتبط در قانون مجازات اسلامی، قانون مطبوعات، قانون میراث فرهنگی و مقررات جرائم رسانه‌ای وجود دارد، اما هنوز قانون جامع و متمرکزی که به‌طور مستقیم به موضوع «توهین رسانه‌ای به نمادهای هویتی و تاریخی» بپردازد تصویب نشده است.
-ایرادات قوانین فعلی در این حوزه چیست؟
چند ضعف جدی وجود دارد: تعریف دقیق و مستقل از «توهین به میراث فرهنگی» ارائه نشده است-شدت جرم متناسب با گستره اثرگذاری و تعداد مخاطب تعیین نشده است- ساختار قانونی بیشتر مناسب توهین فردی است نه رفتارهای ویروسی و منتشرشونده در رسانه‌های پرمخاطب- سازوکار مشخصی برای صدمه به هویت تاریخی در بستر رسانه وجود ندارد.
-نکته خاص دیگری در این بخش از گفتگو باقی مانده است؟ 
بله ببینید، باید درارتباط با مسئولیت عوامل تولید، در نظر داشته باشیم که مسئولیت تنها بر عهده مجری، بازیگر یا فرد مطرح‌کننده نیست. در یک برنامه رسانه‌ای، نویسنده، کارگردان، تهیه‌کننده، طراح صحنه، اتاق فکر محتوایی و دیگر عوامل نیز در قبال محتوایی که تولید و منتشر شده مسئولیت دارند. 
این نوع رفتار نتیجه تصمیم جمعی تولید محتواست، نه لغزش فردی.

مدیرکل دفتر نظارت و پایش محصولات سلامت محور سازمان غذا و دارو گفت: بررسی آمارهای سال گذشته نشان می‌دهد که آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی پرمصرف در ایران شامل آزیترومایسین، سفیکسیم، کوآموکسی کلاو و آموکسی سیلین بوده‌اند.
نازیلا یوسفی در گفت‌وگو با خبرنگار نسل فردا اظهار کرد: میزان تلاش سایر کشورها برای کنترل مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها از ایران بیشتر بوده است.
وی ادامه داد: جایگاه ایران به عنوان یک کشور مصرف‌کننده آنتی‌بیوتیک در سال‌های گذشته افزایش یافته   و هم‌اکنون یکی از پرمصرف‌ترین کشورهای جهان که به طور مرتب اطلاعات مصرف آنتی‌بیوتیک خود را به سازمان جهانی بهداشت ارسال می‌کنند، است.
مدیرکل دفتر نظارت و پایش محصولات سلامت محور سازمان غذا و دارو در خصوص نوع آنتی‌بیوتیک‌های مصرفی نیز گفت: علاوه بر میزان مصرف، نوع آنتی‌بیوتیک‌های مصرفی نیز اهمیت دارد. برخی از آنتی‌بیوتیک‌ها توسط سازمان جهانی بهداشت به عنوان داروهایی که باید برای آینده حفظ شوند، معرفی شده‌اند و نباید به صورت گسترده یا برای بیماری‌های جزئی استفاده شوند.
وی افزود: بررسی آمارهای سال گذشته نشان می‌دهد که آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی پرمصرف در ایران شامل آزیترومایسین، سفیکسیم، کوآموکسی کلاو و آموکسی سیلین بوده‌اند.

طبق نتایج حاصل از بررسی‌های تحقیقاتی، آب انار به کاهش فشار خون و عوامل خطر فشار خون بالا کمک می‌کند: 
*طبق نتایج حاصل از یک کارآزمایی در سال 2020، هشت هفته مصرف آب انار برای فشار خون مفید است.
مروری بر مطالعات در سال 2023 حاکی از آن است که نوشیدن روزانه 1 لیوان آب انار به کاهش فشار خون سیستولیک کمک می‌کند.
نتایج حاصل از تحقیقات دیگر حاکی از آن است که آب انار با تاثیر بر موارد زیر بر سلامت قلب تاثیر مثبتی دارد: 
فشار خون،لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) که اغلب کلسترول «بد» نامیده می‌شود
 سطوح تری گلیسیرید، فشار خون، آترواسکلروز (تجمع پلاک‌های چربی در داخل عروق)، بیماری عروق کرونر، بیماری شریان محیطی، سرشار از مواد مغذی
آب انار بیش از 30 ماده مغذی و مواد فعال بیولوژیکی از جمله آنتی اکسیدان‌ها، ترکیبات فنلی و مواد معدنی مانند پتاسیم و منیزیم دارد. 
ارزش غذایی یک لیوان آب انار به شرح زیر است: 
*کالری: 134
*چربی: کمتر از 1 گرم
*پروتئین: کمتر از 1 گرم
*کربوهیدرات: 32.6 گرم
*فیبر: کمتر از 1 گرم
*پتاسیم: 531 میلی گرم
*منیزیم: 17.4 میلی گرم
کمک به کاهش التهاب مزمن
نتایج حاصل از بررسی مطالعات حاکی از آن است که انار با التهاب مزمن مبارزه می‌کند. 
جلوگیری از عفونت
التهاب بخشی از واکنش سیستم ایمنی بدن به عفونت است. نتایج حاصل از مطالعات حاکی از آن است که آب انار از عفونت جلوگیری می‌کند.
کمک به کنترل پلاک دندانی 
شواهد محدود حاکی از آن است که آب انار پلاک دندان را کنترل می‌کند. 
به علاوه، مانع رشد میکروب‌هایی که به پریودنتیت (یک بیماری التهابی لثه) کمک می‌کنند، می‌شود.